Kendimi Iskaladım...
şimdi korku özgürdür , şimdi kokun dağılır...
şimdi kuytu bir yerde umutlarım boğulur... gecenin kalbinde bir esinti yüzün ki âmâ duruşlar gözlerim fişleniyor pencere buğusunda kayıp vermekte düşler ve boşluk ilmek ilmek ruhuma işleniyor... son durak benliğimdi , son gayret ve son adım tökezlemiş haldi aşk , kendimi ıskaladım... İmdat Özcan 22.07.2012 Kartal - İstanbul |