KIRIK BİR ŞİİR
verdigim önemi bir zaman sonra, unutmuştu. Ben alıyordum giydirdiklerimi bir bir ....içime komutlar veriyordum keyifle // donmemek üzere gittigimi dahi anlamıyor du >> yine en sevdigim ayakabılarımla haşır neşir ..., hayata yürüyecektim ...
bu kez cıraklık bitmiş usta olmuştum... Bir limansız şehrin denizinden cekiliyordu, gokyüzum ve yeryüzüm..... bir yeşil orman yanıyordu gözlerimde . Ben o insanları affetmeyecek, asla dogmayacaktım... güneş renginde, vaktinde Deniz karanlık bir soguk gecede kalacaktı... sarı sonbaharlar başlayacaktı omzunda yalnızlıgın hırkası telaşı olmayan sabahlarına küskûn uyanacaktı kör beden susturacaktın şarkılarını radyonun icinde benim olmayan kışlarını kovacaktın her günden ama yoklugumun sızısı sûrüp gidecekti |