Şaştım 2hececiler susmuş,şiir bitti mi. uğrayan kalmamış,herkes gitti mi uykusu gelenler,hemen yattı mı şiiri bırakıp,gidene şaştım yer gök yarılmış da,kimse bilmiyor kaybolup gideni,kimse bulmuyor üzülen asinin,yüzü gülmüyor bırakıp ta giden,dostlara şaştım dostlar da gidince,öksüz kaldım ben güneşi görünce,yandı durdu ten ak deniz bulunca,bir hece yaz sen dostları görecek,gözlere şaştım gül kurusu gelmiş,sayfa şenlenmiş. aynaya bakarak,güzel süslenmiş. kağıt kalem elde,şiir dillenmiş. şiir okumayan,gözlere şaştım. dosttu arar durur,yaşlı gözlerle. sohbetini dinler,tatlı sözlerle. gülüşünü izler,mutlu yüzlerle dostunu sarmayan,kollara şaştım mehtap hocamda da,ne cevherler var. kalemi elinde,heceyi yazar azıyla yetinir,çoğuysa zarar onu duymayacak,kulağa şaştım acemiyim usta,yolumu bulsam seni anlayacak,garip bir kul sam şiire yapışmış,ıslanmış pul sam bunu kurutmayan,güneşe şaştım kazara yazdığım,dediğin bu mu, gece karanlıkta,yanarken mumu, heceyi ararken,elermiş kumu aranıp bulunan,sözlere şaştım gurbette çekilmez,vatan hasreti. unutup giderler,örfü adeti bayrağın altında,bulmuş hizmeti yurdunu bilmeyen,insana şaştım vatan toprağında,şehitler yatar ülkesi için de,evini satar tuzu kuru olan,keyfini çatar ülkemi yöneten,insana şaştım |