0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
734
Okunma
Hiç bu kadar güzel kokmamıştı ölümün nefesi anne.
"Neyin var oğul?" deme, elbette bulurum birçok bahane!
Çocukluğum anne, yine eskisi gibi çocuk kokayım.
Sustum, sadece yazdım. Yazdıklarım okunmadıktan sonra.
Sevdiğimin küçücük yüreğine dokunmadıktan sonra.
Kafiyesine de, kalp yorup yazdıklarıma da sokayım.
(AD) (18 hece)
/pages/Be%C5%9Finci-mevsim-%C5%9Eiir/131858910255851
