ANAM
Dokuz ay karnında taşıdın beni
Hamile kalınca sevindin anam Tahta beşiklerde yatırdın beni Ağladıkça hemen emzirdin anam Kavurdun ocakta höllük eledin Kundaklara sardın belek beledin Gündüz demedin hiç gece demedin Ninniler söyledin uyuttun anam Gülerdi gül yüzün bana bakınca İçin galaklardı bir kez öpünce Sokakta oynayıp kire batınca Söylene söylene çimdirdin anam Karabiberim der severdin beni Gelene geçene överdin beni Hakkını helal et üzdüysem seni Ne çileler çektin büyüttün anam Sökükleri hemen geri dikerdin Yırtılınca derhal yama yapardın Ağacından incir üzüm kopardın Sen yemedin bana yedirdin anam Suratım asılsa yanardı özün Hasta olsam o an dolardı gözün Ben bildim bileli gülmedi yüzün Her zaman üstüme titredin anam Kelimeler kısır seni yazmaya Hakkım yoktur anam asla üzmeye Takatsiz kalemim övgü yazmaya Şimdi duana çok muhtacım anam Osmaniye 05.09.2006 Bu şiir, şiirlerimi okuyarak yorumlarıyla şiir yazmama yön veren ve eksiklerimi bana hatırlatarak şiirlerimde ki hataları minimuma indirmeme yardımcı olan ve şiirlerini büyük bir hazla okuduğum sevgili abim Sayın Muzaffer Tekbıyıka armağandır. |
Çok güzel duygularla örülmüş çok güzel bir şiirdi Hocam.
Yüreğinize sağlık.Selam ve Saygılar...