E s a r e t! ...
Düşse de gözümden yaş, ne alır yel kayadan
Can döşümde tutsaktır, idam/ferman dayatır. Doruğa odaklanmış, nazarsız şualardan Bir yol olur da uzar, dermansız dert ağlatır! Kil olduk toprağında, amansız ayrılıktan Habersiz vedalar ki, vefasızlık damıtır. Vurgun yemiş sol yanım, beşyüz mil uzaklardan Yüreğim sızım sızım, içeriden kanatır! Tükenmeyen ihtiras, soluksuz ve nefessiz Kuklasıyız hayatın, parmağında oynatır. Ne sevdalardan geçtik, yutkunurken hevessiz İnfazı okunurken… ciğerimi dağlatır! Şükrü Aktaş |