SÜRGÜNDEKİ KÖYLÜ
Gökyüzüne çıkan dumanın kaçakları,
Yağmurla sığınır toprağına. Dağların ötesinde bir köyde yaşayanları, Tozla karışır dumana. Uyku uyutmuyor yaralıları, Köylüler çıkar yollara. Gözlerinde akar dertleri, O köy iz bırakır hatıralara. Gezer durur ormanları, Geceleri yuva yapar kayalara. Kabul etmez asi olanları, Bebekler doğarken yaralı. Kurşunlar kapatır kapıları, Dostu olan sır ister dostuna. Bu köyün sürgündedir kalanları, Kızıl alev dost olur yalnızlığa. YUNUS YOLOĞLU |
Sorgulama zamanı..kutladım selamlar