yıkık
kırk yıl birahanesinde oturuyor. o yalnızlık
terli alnında geçmiş rüzgârlara bakarak bir gençlik soğutuyor. çektiği aralıksız acı, sürekli uçurum düşüyor bir deniz yeşiliydi, bir toyluk haki. kırıldığından beri midir? zaman. yavaşlamış, avuçlarında bir karıncanın dev nasırlar büyüyor. mana ruh çağını ararken geçtiği yüzyılda tüm iyilikler taşınmış, bakarak Tiananmen meydanına severdi ikinci yeniden birilerini yarısıydı elmanın biraz daha öğrenecekti gözlerinde sevişmeyi ah eğer şu ziller savaş sirenleri gibi çalmasaydı. |
yarısıydı elmanın
biraz daha öğrenecekti gözlerinde sevişmeyi
ah eğer şu ziller savaş sirenleri gibi çalmasaydı.Duyguların dilinden yazılmış güzel bir şiir kutlarım