VAKİT HEP GİTME VAKTİYDİSusuyordum kömür karası saçlarını Ve sürmeli gözlerini seyre daldığım her vakit Yine her zamanki gibi görüş süremiz kısıtlıydı Az sonra gidecektin yanımdan Beni hüzünlü bekleyişlerimin kucağına bırakarak.... Ve her seferinde sessiz bir çığlıkla Gitme diyordum sana sessizce Susarak..... İçim acıyarak Ama vakit hep gitme vaktiydi...... Vural UMUDİ../ ANKARA |
özlem vardi, ayrilik vardi, gözyasi vardi satir aralarinda ....tebriklerimle