ihanet borcu
ihanet borcu
vurunca başına ayrılık demleri Aldırma ,geçer de avut kendini Görünce bir bıçak saplanırsa kalbine Üzülme dik tut başını sapladın ellerinle "kaderine mahkum olma " dese de eller Bu duvar yanlız kalır gidince misafirler Sözler manasız kalır hep düşünce düşünce Giderken dedim sana beni hatırla düşünce Yıkınca yollarımı yoluna uçurum kaldı Ruhum sukünetine perişan sessiz daldı Yarana tuz basana söz söyleme, hakkı var Dönersen bir çift söze bu aşkta da hakkın var Ben gittim sen gittin aşk bitti şerefinde gidiyor Şerefini döktüğün masalar şerefine içiyor Gidene aldırmam demişsin dostlarına Sessizce usul usul gidiyorum aldırma Son bir kez gördüğünde af dileme ne olursun İhanet denizinde çırpınıp boğulursun Kaybettiğinde kendini yine beni bulursun Bir umut mu istersin yoksa kuru teselli mi? Bu beden emanetti artık geldi teslimi Öldüğüm gün anlarsın ihanetin mislini Bu açlık nedir bende ölümün orucu mu? Öldüğümde ödendi say ihanetin borcunu..... emel gündoğdu... |