SENG-İ İBRET (İBRET TAŞI)Seng-i ibret’e konsa aciz başım İbret alırmısın bundan bilmem ki! Akar da gözümden kanlı yaşım Gidersem burdan bir daha gelmem ki. Keder dolu bir dünyayı neylerim İçi cila,dışı cila parlamış. Gurubun ardından bahar beklerim Dünya da arzular fena harlamış. Narin bedenimde günah yarası Verir de acıyı inletir durur. Çalınmış alnıma elem karası Eşlerim,dostlarım kınayıp durur. Dur durak bilmeyen arzular çoktur Çıkış sandığın şey indirir seni. Mayın döşeli yollarda aşk yoktur Nefsim prangalara vurur beni. Ha yaşarken ölmüşüm,ha gülmüşüm Kararmış gözlerim,ecel yaklaşır. Cellat vurmuş ta başımı ölmüşüm Seng-i İbret’te sinekler dolaşır. Talip KAZGI 16 Temmuz 2012 P.tesi KÜTAHYA SENG-İ iBRET : İbret taşı,Osmanlılar döneminde suçlu insanların ve suçlu devlet adamlarının idam edilen kafalarının ibret için halka teşhir edildiği söylenen ibret taşıdır.Edirne de Adalet Kasrı önündedir.Tanzimatla birlikte kaldırıldığı söylenir. |