BOZKIRDA BİR YİTİK ÇOCUKLUK
Eskiden kırılmış bir şeyleri
Birleştirmeye çalıştık seninle Onarmaya çalıştık yüreklerimizi Alıştırmaya birbirine Sen yoktun anne, ellerin yoktu Yanaklarım buz tuttu Sarıl bana sımsıkı, yalnızlığıma Düşün hiç getirebilir misin geri Bozkırda yitirilmiş çocuk günlerimi Eksik bölüştürülmüş sevgi Aramızda bir salkım üzüm gibi Baharlar geçiyor sararmış güzler Ah! Dallarda kuruyor tomurcuklar Bozkırda yitirilmiş iklimleri Yaşamak istiyorum yeniden... |