Yazlarım Gülde Kaldı
Ne zalimsin ey felek umutlarımı çaldın
Şeyda bülbüller gibi közlerim dalda kaldı Bir beyaz gülü sevdim onu da benden aldın Dönmez artık o günler yazlarım gülde kaldı Yarin şirin sözleri bal dökerdi dudaklar Vuslata erişseydim düşmeden saç’a aklar Gidip yerini bulsun dilediğim adaklar Başka tadı neyleyim hazlarım balda kaldı Özlemi zehir gibi yüreğimi dağladı Saklı sevda ne zormuş dillerimi bağladı Ardından bakan gözler pınar oldu çağladı Kor ateşlerde yandım gizlerim külde kaldı garip kaldım bu ilde yokluğundan bi-zar’ım kaderin cilvesine kem bahtıma kızarım geleceğini bilsem mezarımı kazarım kırıldı gönül sazım sözlerim telde kaldı Hasret yorgunu gönlüm hazan’ı bekler durur Her gün yeni bir derdi yüreğe ekler durur Son bir umut da olsa kapıyı yoklar durur Çaresiz bakışlarla gözlerim yolda kaldı Umuda yolculuğun artık sonuna geldim Kaderimde yazanı şüphesiz Hakk’dan bildim Velhasılı mânâ’dan payımı çoktan aldım Diz çöküp yalvarmaktan izlerim çulda kaldı Mehmet Nalbant |
umudun bir adım ötesi...
keşkeler...
ve güze dönen ömür..
ne çok şey anlatıyordu bu yürek sesi..
kutlarım hocam sesinizden dinlemeyi ümit ediyorum ..çok güzeldi
her dem şiirle