-*-*-*AşK-*-*-*
nereden başlasam, nasıl söylesem
aşk yaşanır anlatılmaz ki ne saçı, ne gözü, ne de gölgesi aşk insanoğlunun kendisi gülüm olunmaz dertlere gülüp geçerken bir tatlı sevince günlerce yanıp işinde, okulda veya kahvede aklımın bir yerinde hep o var demek bazen yıldızlara, bazen güneşe bazen karanlığa kafa tutmaktır. ranzama uzanıp ızdırap içinde uyuyup uykusuz uyanmaktır. bir kere gönlüme düşerse bu ah alışır, tutuşur, yanarsın eyvah bazen sevap, bazen gizli bir günah aşk insanoğlunun kendisi gülüm. onu her gördüğünde renginin kızarıp dilinin tutulduğu an dizlerinin bağı çözülür ya birden kalbinin hızlı hızlı vurmasıdır. |