UZAK...Yangınların ortasında tutuşuyor ellerim ve bembeyazlar hala üşümekteler bir taraftan, inadına Şekil değiştirirken her gün biraz daha gülümsemelerim Dopdolu zamanlarını özlüyorum kalbimin Geçmiş dimdik yanı başımda acıtıyor muama Uzaklara gidiyorum hep daha uzağa Aşinayken o çok yabancılar El oluyor tanıdıklar Güneş aynı güneş olsa da Işımıyor kapkara Gençlik giderken elden Sızlıyor içim en ince telden Vuruyorlar hep aynı yerden Kaybettim yolumu tutun gözlerimden Dönmek istiyorum ben bu seferden Ne zalimsin hayat! Bıktım günden, geceden, kendimden... ..............VaNDi ’ 07....... |
daima ...kalın