serseri ve ayyaş yalnızlıklarda kayboldum
yalandan yaşadığım bu şehirde,,,

kimi zaman yazar oldum,
kimi zaman şiire kurdum kendimi...

sözüne söz katmadım sevginin
sustum ve kalpten vuruldum...

bir avuntu gibi resmine daldım.
kimseler çıkartamaz beni dipsiz derinlerden


biraz hüzün boğdu beni,
hani sigarada yaktı cigerimi...


sağlıktan elden gitti gideli
kimse halimi sormaz oldu...


bir vefa bulamadım,can dediklerimden
her gün bir fasıla iç çektim, zalım kaderden


doğmadı güneşler, gönül derdinden
bir bade doldurup içemedim, şeker ile şerbetten...


tatlı bir gülüş görsem o yarin yüzünden
dünyayı bağış ederim; sevgiden, sevinçten


bu ara açmaz oldu güller, susuz bahçemde
günlerin peşine hasret doladım en derinden


bir perişan hal aldı başı çekiyor inceden
silinmez kaderin yazdığı bu çilem, derinden