Maatteessüf
Ben bir sergi kurdum, yârin gülistan eteğine
Tarâvet dumanında, dimağı son ses açıp Haykırdım meftunluğu, o gonca gözlerine Ben bir sergi kurdum yazık, sahrayı derya sanıp. Seslendim âmâ dilin, duymayan gözlerine Bekledim bitmez günün, batacak feryâdını. Gördüm değer bilmezin, bana düşen yanını Ben bir sevgi duydum heyhât, yakışmadı kalbime. İki katlı ömür yazdı, Tanrı her gül verene Makamında bir kıvancı, nurlu ferdeye sarıp. İzledi sustu gülün, sonra solan keyfine Ben bir necmi vurdum, -nasıl, gevenden bâdiye sanıp! Nârın zülüflerini kesip, Aşk’ın kuyruğuna basıp, Ben bir necmi vurdum işte, gevenden bâdiye sanıp… (06.06.11) _________ Umran. |