Dedem Korkut ile has be hal…!
Hazırlıklar yaparak, çıkacakken ben yola,
Gök gürültüsü ile, bir ses duydum hayrola…! Gaipten kulağıma, dede korkut dedi ki, Yapma Aras bu sana, zarar verir inan ki…! Duyguların depreşmiş, yine coşmuş sanırım, Bir deli yüreğin var, seni iyi tanırım…! Turan’a giden yolda, Hazar’a sevdalısın, Yar etmezler hiç sana, icaza almalısın…! Oda seni bekliyor, kollarını açmış ta, Ama düşmanlar yola, tuzakları saçmış ta…! Bilirim vazgeçmezsin, sende hiç bu sevdandan, Dünyayı üzerine, salacaklar arkandan…! Hiç olmazsa delice, akma durul sen biraz, Zamana bırak derim, zaman gelsin tarih yaz…! Zor be “dedem korkut” zor, yapamam asla bunu, Mahcup olurum sana, tutamam öğüdünü…! Dosdoğru bir yolum var, akar akar giderim, Yola çıkan zalime, eyvallah mı ederim…? Bu uğurda ben böyle, dağları da aşarım, Vuslatım “Turan” benim, hayaliyle yaşarım…! Baştan belli hedefe, uygun adım koşarım, Ulaştığım Ülkü de, Hazar olur coşarım…! Coştukça dalgalarım, bana zarar verse de, Krala çıplak derim, başı göğe erse de…! Değişemem ben asla, özüm özüme hasım, Bitmeyecek bu sevdam, çağlar boyu Aras’ım…! Tolga ARAS 10.07.2012 |
Cok güzel bir şiir,duygularla yazılmış güzel bir şiirdi,yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun,Evrendeki tüm güzellikleri sayfanıza bırakıyorum,kabul görmesi dileğiyle,
Saygılarımla
Bilal YILMAZ