ELVEDA...
sokak köşesinde,
yanlız kaldım. boşluktayım. Ne sağda insan var,ne solda, önümde ise bir lamba. oturdum. dayadım sırtımı duvara, düşünüyorum. kendimi,insanları,evreni, en çok da seni. karanlık bürüdü her tarafı, zaman ne çabuk geçiyor, umutsuzluğa kapıldım artık. bıraktım kendimi dünyadan, sildim aklımdaki herşeyi, düştüm. sonu olmayan bir çukura, elveda... |