Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan bu Şehirden gitmiş olacağım
Bensizliğin acısı yüreğine oturduğunda
Aşk acısının nasıl bir duygu olduğunu,işte o gün anlayacaksın
Belki bir an gelecek,aklın başından gidecek biliyorum
Gözlerin her sabah uyandığında,belki beni arayacak
Birlikteyken yaptığımız kahvaltı sohbetlerini özleyeceksin
Ve işe giderken, beni kapıda uğurlayaşın gelecek aklına
Aşkım akşam sana hangi sevdiğin yemeği yapayım dediğin
O mutlu günler gelecek bir an gözünün önüne

Ve bugüne kadar
Beraberken yaşadığımız neyimiz varsa
Anılarına saklayıp,bensizde yaşamayı öğreneceksin
Ardına dönüp baktığında,seni nekadar çok sevdiğimi
Sana nekadar çok değer verdiğimi,zamanla anlayacaksın
Yokluğumun ilk günlerinde belki birşey anlamaycaksın
Belki sana şaka gibi gelecek bugüne kadar yaşadıklarımız
Kendi kendine içinde cevabını bulamadığın sorular soracaksın
Böylesine büyük bir aşk ne oldududa bukadar erken bitti diye
Ömrün boyunca,durmadan düşünüp duracaksın tüm bunları...

Sen bana can derdin
Bende sana canım,hayatımın anlamı derdim
Şimdi düşünüyorumda,iyikide söylemişim tüm bunları sana
Belki söylemeseydim,sana dair büyüttüğüm,bu sevgi sözcüklerimi
Belkide sana yazdığım bu aşk şiirinden,senin bile haberin olmayacaktı
Biliyormusun sen gittikten sonra,benim hiç acım olmadı,ve sevinçlerimde
Bugüne kadar yaşadığım,bütün duygularımın,sende güzel olduğunu anladım
Şimdi hayatının geri kalanında,bensizken nasıl yaşıyorsun bilmiyorum ama
Sen hala aklımda eskimemiş bir düşüncesin,ve seni hala çok seviyorum
Belki sen benden çok uzaklarda olsanda,tüm mesafelere inat seviyorum seni...

Ufuk GÜNEY