Gönlümün bütün köşe başlarında
sana rastlıyorlar sevgili…
Şaşıp kalıyorlar, böylesi bakmıyorken sen
ve ben görüyorken böyle, tüm gücümle…

Bense ölüp dirilen sevdalar büyütüyorum sana
güneşin doğuşuyla öldürdüğüm
ve her gece, aynı vakit yeniden doğurduğum…
Tıpkı gözlerini bu karmaşaya
defalarca açan bir bebek gibi…
İsmi çok önceden konulmuş,
gözleri beni, bakışları seni andıran en çok…

ve öldürüyorsam seni,düşün ki ölüyorum her sabah
uyanmak istemediğim geceler biriktiriyorum
İstanbul un orta yerinde,
Diğerlerinin uyandığı mevsimlere…
sonu hep sende biten geceler…
ve mevsimler…
sensizlikle sınanmış, yamasız mevsimler…

Gönlümün tüm köşe başlarında
Sana rastlıyorlar sevgili…
Kimdir bu diyorlar,bu sonsuz sancının sebebi…
Herkes kadar aşk diyorum ve acı tüm gerçek aşklar kadar…
Yıldız diyorum sonra, ansızın parlayıp sönmüş,
kayıp giderken bile dönüşünü dilediğim
sıcacık bir yıldız, O
içimin bütün köşe başlarında, diyorum…
Anlamıyorlar…