umut sokağı
Gecenin zifiriliği boğuyor karanlığı,benide sensizlk.
Ve yokluğunun ardından yaktığım her ağıt, Sokağımı aydınlatıyor,yankılanan sesinle. İsmini umut sokağı koyduğum bu karanlık dehlizde, Kahverengı gözlerin doğuyor her sabah penceremden. Her kaldırım taşının arasına gözyaşlarımı gizlediğim bu sokakta, Sensizliği koluma takarak ,volta atıyorum yıldızların altında. Yapayalnız kalmışlığımın, acımasız kavuruculuğu düğümlenirken boğazımda, Köşe başındaki aşksızlık çeşmesinden içiyorum kana kana... anqebut |
Kaleminize Bereket.