DAYAN GÖNLÜM
Çok zaman kalmadı ki zaten vedaya
Sen sadece dayan gönlüm Düşünme hiç Yalancı baharların gözlerinden düşecek Nisan yağmurlarını Biliyorsun ki O yağmurlar başka cemrelere de Düşmüştü bir zamanlar Senin toprağında bulmuştu teselliyi Bir damla suda boğulanlar için Gözlerine doldurma denizleri Yüreğini acıtmaya çalışanları dinleme Tohumuna suç bulanlara kızma Verimli bir tarlaydın sen Yeşertmeyi bilmedilerse üzülme Başak sabırla kök verir Emekle büyür ağaç Bilmeyene öğretemezsin ki Sevginin de emek olduğunu İhanetlerin aşkı kuruttuğunu Söyle umut Kurumayan çiçek var mı? Ya da Hangi mum ölene kadar yanar Kurumuş yapraklara değişilmişse Yeşil ormanlar Bırak gönlüm Yıkıldığı yerde kalsın sevdalar Ruha dokunmaktır aşk Tene dokunanlar Birbirlerinin cesedinde aşkı bulsunlar Sonra cünup bedenleriyle Başka yürekleri incittiklerine Alkış tutsunlar Unutsunlar çatılarının altındaki Işıl Işıl bakan Elif yürekleri Düşünmesinler hiç Kötülük ektikleri tarladan Felaket biçeceklerini Sen cennet gülüşlerin yasını tut sadece Bağrında büyütemediğin anneliğine ağla Kapat bütün karanlık sayfaları Aç beyaz bir sayfa Ve yaz oraya Cennet gülüşlüm bekle Bende geliyorum yanına Sen sadece dayan Dayan gönlüm ağlama Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) |