Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
çağın son şövalyesi
obsidyen
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 847 okunma
çağın son şövalyesi
kızıl bir şafağın
kara ufkuyla dans ettiği ürkünç düzlükler karşısındayım birde yalnız sayardım kendimi sözümona sessizliğimin belirtisi havada ürpertiler gecenin perdesinde en karanlık çağların ıslıkları boy gösterip süzülürken titreyen yanaklarımda yavaş yavaş açılan buzdan morluklara kavuştum nihayet ve şimdi demek kendimle tanışıyorum nihayet... adı korkuydu, karşıdan böylesi kasvetli havalar doğrusu ona çokta yakışıyordu görmezden gelinmenin o karşı konulmaz nefretiyle, gücüyle, sevgisiyle hiç görülmemiş gri boz kurtlar... sis ve geceyi de alıp çiziyor şekillerini perdesine inceden... bu gece ben bir gölge tiyatrosunda ve sessizliğin tehdidi altındayım herşey aşikâr böylesi bir finale böylesi bir hayat yakışırdı doğrusu sonunu bilmediğim ve sonun bir öneminin kalmadığı bu gecede; artık şikayetim de yoktu artık sıkıcı seçimler de bir ömrün ağırlığı yavaş yavaş kayarken eğrilmiş sırtımdan oturduğum yerden doğrulup son zinciri de koparacağım bağlandığım ve teslim olmadan önce tüm gücümle davullarını çalacağım bu gecenin 06.07.2012 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
çağın son şövalyesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
türkmendağlı
6 Temmuz 2012 Cuma 23:32:07
çağın son şövalyesi
kızıl bir şafağın
kara ufkuyla dans ettiği
ürkünç düzlükler karşısındayım
birde
yalnız sayardım
kendimi sözümona
sessizliğimin belirtisi
havada ürpertiler
gecenin perdesinde
en karanlık çağların
ıslıkları boy gösterip
süzülürken
titreyen yanaklarımda
yavaş yavaş açılan
buzdan morluklara
kavuştum nihayet
ve şimdi
demek kendimle tanışıyorum
nihayet...
adı korkuydu,
karşıdan
böylesi kasvetli havalar
doğrusu ona çokta yakışıyordu
görmezden gelinmenin
o karşı konulmaz
nefretiyle, gücüyle, sevgisiyle
hiç görülmemiş
gri boz kurtlar...
sis ve geceyi de alıp
çiziyor şekillerini perdesine
inceden...
bu gece
ben
bir gölge tiyatrosunda
ve sessizliğin tehdidi
altındayım
herşey aşikâr
böylesi bir finale
böylesi bir hayat
yakışırdı doğrusu
sonunu bilmediğim
ve sonun
bir öneminin kalmadığı
bu gecede;
artık şikayetim de yoktu
artık sıkıcı seçimler de
bir ömrün ağırlığı
yavaş yavaş kayarken
eğrilmiş sırtımdan
oturduğum yerden doğrulup
son zinciri de koparacağım
bağlandığım
ve teslim olmadan önce
tüm gücümle
davullarını çalacağım
bu gecenin
06.07.2012
Ersin UYANIK (obsidyen)
Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
kızıl bir şafağın
kara ufkuyla dans ettiği
ürkünç düzlükler karşısındayım
birde
yalnız sayardım
kendimi sözümona
sessizliğimin belirtisi
havada ürpertiler
gecenin perdesinde
en karanlık çağların
ıslıkları boy gösterip
süzülürken
titreyen yanaklarımda
yavaş yavaş açılan
buzdan morluklara
kavuştum nihayet
ve şimdi
demek kendimle tanışıyorum
nihayet...
adı korkuydu,
karşıdan
böylesi kasvetli havalar
doğrusu ona çokta yakışıyordu
görmezden gelinmenin
o karşı konulmaz
nefretiyle, gücüyle, sevgisiyle
hiç görülmemiş
gri boz kurtlar...
sis ve geceyi de alıp
çiziyor şekillerini perdesine
inceden...
bu gece
ben
bir gölge tiyatrosunda
ve sessizliğin tehdidi
altındayım
herşey aşikâr
böylesi bir finale
böylesi bir hayat
yakışırdı doğrusu
sonunu bilmediğim
ve sonun
bir öneminin kalmadığı
bu gecede;
artık şikayetim de yoktu
artık sıkıcı seçimler de
bir ömrün ağırlığı
yavaş yavaş kayarken
eğrilmiş sırtımdan
oturduğum yerden doğrulup
son zinciri de koparacağım
bağlandığım
ve teslim olmadan önce
tüm gücümle
davullarını çalacağım
bu gecenin
06.07.2012
Ersin UYANIK (obsidyen)
Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
kara ufkuyla dans ettiği
ürkünç düzlükler karşısındayım
birde
yalnız sayardım
kendimi sözümona
sessizliğimin belirtisi
havada ürpertiler
gecenin perdesinde
en karanlık çağların
ıslıkları boy gösterip
süzülürken
titreyen yanaklarımda
yavaş yavaş açılan
buzdan morluklara
kavuştum nihayet
ve şimdi
demek kendimle tanışıyorum
nihayet...
adı korkuydu,
karşıdan
böylesi kasvetli havalar
doğrusu ona çokta yakışıyordu
görmezden gelinmenin
o karşı konulmaz
nefretiyle, gücüyle, sevgisiyle
hiç görülmemiş
gri boz kurtlar...
sis ve geceyi de alıp
çiziyor şekillerini perdesine
inceden...
bu gece
ben
bir gölge tiyatrosunda
ve sessizliğin tehdidi
altındayım
herşey aşikâr
böylesi bir finale
böylesi bir hayat
yakışırdı doğrusu
sonunu bilmediğim
ve sonun
bir öneminin kalmadığı
bu gecede;
artık şikayetim de yoktu
artık sıkıcı seçimler de
bir ömrün ağırlığı
yavaş yavaş kayarken
eğrilmiş sırtımdan
oturduğum yerden doğrulup
son zinciri de koparacağım
bağlandığım
ve teslim olmadan önce
tüm gücümle
davullarını çalacağım
bu gecenin
06.07.2012
Ersin UYANIK (obsidyen)
gÜZEL YÜREĞİNİZİ KALEMİNİZİ KUTLARIM
GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM
SELAMLAR