ONUN YOKLUĞU
İçinde kabuk bağlayan yaralara dokunduğun zaman,
Anlayacaksın onun yokluğunu. Zamanın geçmediğini, saatlerin yerinde saydığını, Gündüzlerin geceleri kovalamaktan sıkıldığını, Yağmurun yağmak için bahaneler aramadığını, Sahilde uçuşan martıların aynı ahenkle ötüşmediğini, İçtiğin sigaradan çıkan dumanın bile artık gözlerini yakmadığını, Onunla izlediğin filmlerin sıradanlaştığını, En çok sevdiğin şarkıların sana acı verdiğini, İsmiyle başlayan en sevdiğin şiirin mısralarında, Artık isminin geçmediğini, Kokladığın her çiçeğin hüzün kokmaya başladığını, Artık istesen’de sarhoş olamayacağını, Onun yokluğunda anlayacaksın............ ’’ÖzM’’ 05/02/2012 / BALIKESİR......... |
İçinde kabuk bağlayan yaralara dokunduğun zaman anlayacaksın onun yokluğunu. Zamanın geçmediğini, saatlerin yerinde saydığını,
Gündüzlerin geceleri kovalamaktan sıkıldığını,
Yağmurun yağmak için bahaneler aramadığını,
Sahilde uçuşan martıların aynı ahenkle ötüşmediğini,
İçtiğin sigaradan çıkan dumanın bile artık gözlerini yakmadığını,
Onunla izlediğin filmlerin sıradanlaştığını,
En çok sevdiğin şarkıların sana acı verdiğini,
İsminle başlayan en sevdiğin şiirin mısralarında artık isminin geçmediğini,
Kokladığın her çiçeğin hüzün kokmaya başladığını,
Artık istesen’de sarhoş olamayacağını,
Onun yokluğunda anlayacaksın............
05/02/2012 / BAlikeSİR.........
Ünal ÖZMEN (Ünal ÖZMEN)
Serbest nazımdan ziyade manzum bir eser olmuş, dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.