Denklem
Denklem
Birçok bilinmeyenli denklemmiş meğer yaşam Eksiler artılarımı aldı götürdü Elimde kaldı koca bir sıfır Nedenini bilmediğim sonuca hep katlandım Acılara bal çaldım.. Ne Mesih çıkageldi Ne de Hızır Şans teğet geçti hep Bir daire içinde döndüm durdum Yarı çapımı pi ile çarpıp ikiye böldüm Üçüncü gözüme beynimi ekledim Düşlerim gene kaldı kısır.. Yarınımı sıfırla çarptım Cebime böldüm Kursağımı ekledim Benliğimi çıkardım Elimde bir ben kaldım Ölüme çeyrek kala Yokluğa kavuşmak adına Varlığımdan vazgeçip Girdim dipsiz kuyuya Şimdi bu bilinmeyen yerde Ne zaman var Ne mekan Ne de şeytandan korkan bir yaratan Kendimi çoğalttım ben koca bir sıfırdan... Volkan Kemal |
Çoğalmak kendine ...çok olmak...birden şimşek çaktırdı bu dize beynimde.Çok olmak öyle çok olmak ki kendi kendine yetememenin ahrazında babamın eli geldi birden aklıma, serçe tutuşu gibi avuçlarım avuçlarında...şimdi yüzümde büyürken gelecek tüm yılları kilitledi. acı poyrazın sürüklediği uzak bulut yağmurunca çizildi arkı ...karanlık gölgeli toprağa ...çektikçe içine içine tutarım belki....babam gelir yine ...yine serçe olur ellerim ellerinde... sonrası yıldızlar sonrası her şey ...her şey bir sızı içinmiş yaşamak düğümü...Ne güzeldin şiir bir an da lime lime çözdün.Kalben kutlarım gönül emeğinizi.
Teşekkürler şiir için.Saygılarımla.