- deniz VII -ordaydım şarap köpüğünün mayalandığı yerde uyuya kalmışım dalgalar boyu uzanıp sular boyu yaslanıp süzülmüşüm öyle uyanırken güne sahil bir iskorpit sızısıyla sızmışım uyanırcasına bir rüyaya kızıl renge bürünene kadar deniz aynı acıya müptela aynı sancıya istila olmuşum sanki kumsalın teninde değil de kumral saçlarında birikmiş yosun kokulu özlemler oysa nerden bilebilirdim ki bir denizin ortasında bir aşkın filizleneceğini |
dupduru bir şiir... güzel yazıyorsun Felix seni okumak ayrı bir keyif...
saygımla