An gelir
Hoyrat bir fırtına gibi esiyorsun kalbimde
Zaman acımasız bir düşman Dolanıyor zihnimde Ellerinin sıcaklığına inat Donduruyor anıların gecelerimi Kahpe bir renkti gözlerinin yeşili Nerde görsem dağıtıyordu tüm sevinçlerimi Oysa bir zamanlar yalnız benim memleketimdi! Acılarımın kefilidir g(s)özyaşlarım... Gitmeseydin ömrüm bahar görecekti Bitmeseydin kalbim seninle gül’e(ke)cekti An gelir de susar dil susar tüm şehir Aklıma bir tek gülüşün gelir Bilmezsin Senin gülücüklerin karşısında koca bir ömür devrilir ... |