Ölüm Damlayan Dudakların
Ölüm Damlayan Dudakların
Soğuk bir ölüm damlıyor dudaklarında. Son kez öpüyor beni ölüm. Yalnızlığım arkadaşlık ediyor bana, Bir çok defa girdiğim o mezarıma... Unutulmuş bir insan oluyorum, Ağzına sıçılmış bir bok, Yalnız seninle yaşıyorum anılarımda, Karanlık dünyamın içine kaybolmuşum gibi... Kanla yazılır bir intiharın şiiri, Lanetin üstüne yazılır, Bunu kendime yazdım, Kan damlıyor bak bileklerimden... Gözyaşlarım durmadan akıyor, Bütün mesafeler kayboluyor aramızda, Toprağın altında topraktan başka birşey yok, Sadece yüzünü gördüm, Dizlerimin üstünde doğan güneşte. |
Şiirde aldığın mesafe umut verici lakin seçtiğin konu hoşuma gitmedi. Aslan gibi bir delikanlısın. Daha umut dolu, yarınlara gülerek bakan şiirler bekliyorum senden.
Toprağın altı da bir üstü de...Zamanı gelince nasılsa altına gireceğiz..Sen şimdilik üstünde insanca yaşamaya bak...
Selam ve sevgilerimle gözlerinden öptüm.