Çocuğum, sana nasıl öldüğünü anlatacak aziz Devletim Annenin umutlarından nasıl zorla alındığını anlatacak Minicik tabutun iki avuç arasında taşınacak Babanın son ninnisini dinleyeceksin Biliyorum, bir ninni daha isteyemeyeceksin son defa Açılmayacak bu defa o beyaz çarşaf ce tebessümüyle Kısacık yaşamın ortasında, sana dair en başında hayallerin Uğurlanacaksın
Annenin feryadını anlayacak yeni bir devlet kurulmayacak Yada yırtılmayacak projeleri kentleşmenin İstifa etmeyecek katillerin Olağanüstü toplantılarla vebalin def/n edilecek Halkın huzurunda aklanacaksın
Ak yavrum Meleğim, nafile ağıtlar yakılacak ardından, korkma Duymayacaksın Korkma, sana karanlık yok Mis kokunla cennetin baharı olacaksın
Çok yaşayacak Devletin dere yataklarında Sıfır faizli gökdelenler yükselecek Sel ihtimaline meydan okuyacaklar Unutulacak bir bodrum katında örülecek kaderin Annenin sana ördüğü patikler düşecek duvardan Çamurlu politikalar dayanacak pencerene Gün kararacak Merak ettiğin ayaklar kaybolacak Parmaklıkların ardında Gün ortası uykundan uyanmayacaksın Neden büyümedin diye Hesap soracaklar belki de ufacık bedenine Oyun sanacaksın
Yeni bir nüfus planlamasıyla telafi edileceksin yaşama Vatan sağ olsun Anam sağ olsun Babam sağ olsun, en fazla hayat sağ olsun bile Diyemeyeceksin Yağmur damlalarına yeniden doğacaksın
Baban kapıcı Annen kapıcı hanımıydı senin Sistemin en altında, En fazla bir çalıkuşu olamayacaksın İkinci el giysilerin İkinci el bisikletin olmayacak en fazla En fazla da sen can yakacaksın
Ülkenin batısı sıkıcı Olağan bir yurt manzarası olarak değiştirecek Acı hikâyenin cam fanusa yansımasını Kimisi böyle ölüm olur mu lan Ne absürt bir manzara diyecek o an için Acı feryatları birkaç saniyede geçecek haber bültenleri Bu yalnızlığa sığıntı susacak ailen Bu hayasızlığa çok uzak kalacaksın Sevgili yavrum meleklerle uyuyordun Meleklerle uyanacaksın Hayata dair güneşleri boyayamayacaksın…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Güneşe Uzak Çocuklar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Güneşe Uzak Çocuklar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Çok büyük bir kalabalık vardı.Herkes ama herkes ağlıyordu.Hep bir ağızdan ''ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ'' diyorlardı.Sen şehitsen ölmüş olamazsın.
Ölmediysen nerdesin baba?
Kocaman bir Türk bayrağına sarmışlardı tabutunu.Sen onu hep göklerde görmek isterdin.''Kutsal sevdam bayrağım'' derdin ya hani. Nedense biraz da kıskandım o zaman seni. Affet baba.Peki neden anlamıyorum hala.
Şimdi sen öldün mü? O zaman vatan bölündü mü?
Çok karıştı aklım baba.Vatanı kim bölmek ister ki.Bu büyük günah değil mi? Dedem anlatırdı ya hep ''benim dedem Çanakkale’de şehit oldu vatanı kurtarmak için'' derdi ya...O zaman büyük büyük dedem yok yere mi öldü? neden tekrar vatanı bölmek istiyorlar baba? Hani okula gidince her şeyi öğrenecektim.Bunları neden öğretmiyorlar baba? Bildiğim tek şey var.
O da sen yoksun yanımda.
Annem çok özlüyor seni biliyorum. Babanla gurur duyuyorum diyor. İnsan gurur duyunca ağlar mı? Özleme alışır mı baba?
Biliyor musun baba,benim ciğerim yanmıyor elledim sıcak değildi fazla. Hem duman da çıkmıyor. Ama içimde bir yer var. Seni her düşündüğümde orası çok acıyor,sızlıyor,sanki kopacakmış gibi oluyor.Sanki birileri devamlı kalbimi sıkıyor.Galiba sen yokken hep hasta oluyorum baba.
Bu acı nasıl diner? Ellerin ellerimi nerde bekler? Koşabilmek için seninle yollar bizi nasıl özler? Vatanı hangi canavar böler? Onlara senden başka kim dur der?
Gel de anlat bana.Anlat, öğret ki bende şehit olayım baba
bazen kelimeler kifayetsiz kalır ya,işte o an_______________ kutladım misli misli................ saygılar____________________
Belki değil sayfanıza kesinlikle ilk kez geliyorum şiir olarak algıladığımda güzel ama okurken satırlar bana soru soruyor bu çocuk bir deprem demi bir maganda kurşunundamı bir trafik kazasındamı yada bir sistemi hicvederken şairin hayalin demi yitirip yaşamını siyah satırlar ile gri sayfaya düştü ve yine aklıma şu geliyor her anne yüreği okurken bu şiir bilirim burkulur sol yanı ve diğer bir sorudur beynimi tırmalayan ya kürtaj ile katlettiğimiz çocuklar onlar ne zaman düiecek kara satırlar ile kırmızı sayfalara aceba o zaman kaç annenin burkulacak sol yanı okurken o kara satırları
saygılarımla
Gezgin_Sair_ tarafından 7/5/2012 9:03:34 PM zamanında düzenlenmiştir.
samsunda meydana gelen sel felaketinde kaybettiğimiz çocuklarımız için yazılmıştır bu satırlar
sayfama ilk kez geldiğiniz için kürtaj konusunda geriye dönük incelerseniz bir iki şiirimde bu konuya çok fazlaca değindim Üç çocuk isteyenlere ne kadar değindiysem kürtaj konusuna da kendi düşüncelerimce o kadar değinmişimdir
teşekkür ederim yorumunuz için saygı ve selamlarımla....
Şiirinizi sindire sindire okudum çünkü her mısrasinda boğazım düğüm düğüm oldu. Anne olmak daha hassas yapıyor insanı. Ben anlamıyorum bunlara neden olanlar Hiç mi evlatlarını ailesini düşünmezler Aynı durumda. Hiç mi yanmaz içleri. Güzel bir şiir okudum ömrün güzel olsun.
Çok büyük bir kalabalık vardı.Herkes ama herkes ağlıyordu.Hep bir ağızdan ''ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ'' diyorlardı.Sen şehitsen ölmüş olamazsın.
Ölmediysen nerdesin baba?
Kocaman bir Türk bayrağına sarmışlardı tabutunu.Sen onu hep göklerde görmek isterdin.''Kutsal sevdam bayrağım'' derdin ya hani. Nedense biraz da kıskandım o zaman seni. Affet baba.Peki neden anlamıyorum hala.
Şimdi sen öldün mü? O zaman vatan bölündü mü?
Çok karıştı aklım baba.Vatanı kim bölmek ister ki.Bu büyük günah değil mi? Dedem anlatırdı ya hep ''benim dedem Çanakkale’de şehit oldu vatanı kurtarmak için'' derdi ya...O zaman büyük büyük dedem yok yere mi öldü? neden tekrar vatanı bölmek istiyorlar baba? Hani okula gidince her şeyi öğrenecektim.Bunları neden öğretmiyorlar baba? Bildiğim tek şey var.
O da sen yoksun yanımda.
Annem çok özlüyor seni biliyorum. Babanla gurur duyuyorum diyor. İnsan gurur duyunca ağlar mı? Özleme alışır mı baba?
Peki gurur senin yerine kardeşimi koklar mı? Beni maça götürür mü acaba?
Biliyor musun baba,benim ciğerim yanmıyor elledim sıcak değildi fazla. Hem duman da çıkmıyor. Ama içimde bir yer var. Seni her düşündüğümde orası çok acıyor,sızlıyor,sanki kopacakmış gibi oluyor.Sanki birileri devamlı kalbimi sıkıyor.Galiba sen yokken hep hasta oluyorum baba.
Bu acı nasıl diner? Ellerin ellerimi nerde bekler? Koşabilmek için seninle yollar bizi nasıl özler? Vatanı hangi canavar böler? Onlara senden başka kim dur der?
Gel de anlat bana.Anlat, öğret ki bende şehit olayım baba
bazen kelimeler kifayetsiz kalır ya,işte o an_______________
kutladım misli misli................
saygılar____________________