Bu Dünya Kimseye Kalmaz
Beni üzdün, ölene kadar üzülürüm ben.
Çok mutlusun belki de ama ölene kadar yaşayacaksın sen, Ey semanın yedi kat altında milyonlar kefen, O kefenlerden giyeceksin birgün. Sanma ettiğin yanına kalacak, Sanma o gün yardımcın olacak, Sanma senin için kendini feda edip Yakmayın onu diyen sadece Allah’ın Resulü olacak. Namaz kılmaz, oruç tutmazsın sen, Kumar oynar, zina edersin sen, Nasıl beklersin mutluluğu, Bir kere tövbe edip affına sığınsan. Rabbim sonsuz dua bekler, Dau etsin ey kulum ben af edeyim der, Duy Rabbimin sesini Ölmeyecek sanma kendini, Beyazlara bürüneceksin bir gün. Kimler geldi geçti bu mertebeden, Evliya Çelebi, Hacı Bektaş Veli Kimsenin olmadı ki bu diyar, Sana da kalmaz, bana da kalmaz, kimseye de kalmaz ey yar ! SEDA CÖMERT |