aşk-ı memba
yeşile maviye kastın var biliyorum
zeytine inat gözler sendedir dalgalanan bukleler serinletir yüreğimi rüzgara arkadaş saçlar sendedir çalarken en hüzünlü türküler sazımda neşeye gark eden teller sendedir baharı bekledğim aşikardır her hazanda dermeye kıyamadığım güller sendedir yanlızlığım her boşluğu doldurduğunda yüreğime dokunan eller sendedir ne vakit vuslat çığlığı duysam aşiyanda kavuşmaya atan can; bendedir ... |