Sen Yoktun 2Sen yoktun Kelimeler anlamsızca uçuşup gidiyordu Bir bir siliniyordu düşlerimde ki masalımız Beynimden siliniyordu her şey Oysa daha anlatılacak o kadar şey var ki Hani bir dönse dilim Güneşin ve ayın anlamı kalmaz Ama dilime prangalar vurmuşum, konuşamıyorum yar Sen yoktun Hasretini şerbet diye yudum yudum içtim Sonuna geldiğim her yudumda Biraz daha ben bittim Müebbet susmaya mahkum etmişim DİLİMİ Söyle ne gelir elden Beyaz sayfalara yazsam göstersem ettiklerimi Anlatabilir miyim sana, kendime neler ettiğimi Sen yoktun Nereye saklansam aşikar oldum Umutlarım Beni, Hedef tahtası diye astılar duvara İnsafsızca katlettiler sustum yar Dilime prangalar vurmuşum konuşamıyorum Dertler muhpir ,acılar avcı olmuş Vururlar yüreğimden her gece İmdat çağrılarımı duyan yok Sen yoktun yar Çarmak kurdu hayallerim,beni çivilediler Son sözlerimi dinlemeden Ölüme terk edip gittiler,SEN YOKTUN Sen yoktun yar Ardı ardına kaç zemheri yaşadım Dipsiz kuyulara inip inip ,kaç DEFA çıktım, ölmedim Dirhem dirhem tükendim bittim,SEN YOKTUN YAR Gökyüzünden kayan bir yıldız gibi Her gece kayıp gidiyordu hayatım Ve ben bunları yaşarken mateminde Sen yoktun yar yoktun yazar kalemi kırık mehmet |
Malesef onlar yokken yazılıyor böylesi şiirler şiir ustası kardeşim.
Dertli okuyuşunuzlada nasıl bir duygulanıyor şiir. dinlenesi oluyor.
İyiki şiire aşık olmuşsunuz; "yoksa biz böylesi güzel şiiri dinlemekten mahrum olurduk".
Selamlar Saygılar... Allah-a emanet olun...