Madem
Madem
Kemirgen rüzgarlara dönük bir gövdeyle sağlam duruşlarımı harcıyorken Şehrin cenabet terasında Tenhamı ısıran Kafkas hava akımına kapılıyorum Gün görmemiş yerlerime kar yağıyor Gemiye vuruyor kıyı Batmanın mazereti bir delikken Madem Ki buyum ben Kendi yelesine kükreyen Büründüğüm kürkmüş korku Ölmemiş kurda yuvalanan hastalıklı bir kuzu .. Annemi şimdi büyütesim geliyor olmamış dizimde Kızıyım, Hazır bu da bir mazeretken .. Madem Ki endişe Yüzümü enine bölen meridyen Dudaklarımın ekvatorunda öpücüğe açılmamış ormanlar Konyakla yıkanmış veremlerin doldurduğu mayası tutmamış ciğerimle Mahşer içiyorum Öksürüğüme tav oluyor tüm kasırgalar. |