Kayıp kent
Kırık köhnede kalmış bir vapur
yan tarafı renksiz hayatlar, umutlar rakı sofrasında Ebedi yolculukta bekliyorsun sessiz uçurumları, tükenmedi umutların, direniyorsun hala ölüme. Bir umutla sarılıyorsun hayata, umudun koyundaki karanlıkta, apansız beliriyor bir ışık, artık ayrılma vakti bu şehirden Ve bugün kayıp kentin sokaklarında, umutlarımı beklediğim sehrin sabahında, güneş artık bir başka doğuyor. Turgay Kurtuluş |