ÇOK MU ZOR...Eyy seni ben gibi bildiğim, Sen de bendensin deyip, Gönül verdiğim... İçimi yakışlarına rağmen, Ellerimi senden çekmemek için direndiğim... Derdine derdim,sevincine sevincim dediğim, Nedir bu halin.. Varmı bilemediğim bir derdin... Aklın var,fikrin var, Bu ülkede hepimize yer var. Keşke biraz daha salim düşünseydin, Birliğimize dirliğimize nifak sokanların, Hain oyunlarına alet olmasaydın, Aşımıza gözyaşı ve kan akıtmasaydın... Yan yana savaşan, Bir dilim ekmeğini paylaşan, Ölüsünde beraber ağlaşıp, Dirisinde el ele oynaşan. Biz değilmiydik eskiden, Elin eli toprağımızda, Gözü huzurumuzda, Ne fark var ki aramızda, Orada da var aç açık, Burada da var. Senin köyünde de ağalar hakim, Benim şehrimde de paralı beyler... Derim ki in dağların yarından, Vicdanlı ol elini çek silahından, Sen benim,ben senin kanından, Düşmanı güldürme tükenişimizin ardından. Usanmadımı gözlerin ateşli kanlı manzaralardan, Ben bu toprağın üstündeki herkesi özüm bilirim, Bir gün doğruyu bulacak diye ümitlenirim, Yanıltma beslenen güzel duyguları, Ben görmek istemiyorum artık, Gece gündüz içi yanan anaları, Her kimin olursa olsun yetim kalan çocukları... Her şey yürekte başlar, İsterse sever isterse taşlar, Zincirden koptukça sıkıntılar başlar, Kilitlenen eller,bir atan yürekler, Tek bir vatan, Tek bir bayrak, Ve... Tüm milletim için atar... Eller gülmesin bize, Pişmanlıklar düşmesin yüze, Yaşlar dolmasın göze, Kanlar bulaşmasın elerimize, Kin mekan tutmasın gönlümüze, Dönelim özlediğimiz eski günlerimize, Sahip çıkalım cennet memleketimize... Çok mu zor.... ÇİMDİK 01.07.2012 Yakarı değildir yazdıklarım.Sadece nerden nereye geldiğimizi hatırlatıp halimize yanarım. |
Ana yüreği yanmış akl-ı selime davet etmiş.İyi etmiş. Tebrik eder saygılar sunarım.