Bir kuş idim sekiz civciv uçurdum,
Onlar için uykularım kaçırdım,
En sonunda bende evim göçürdüm,
Sığınmadım sılama da dönemem.

Dokuz çalı dibi tünedim durdum,
Bozuldu bağlarım yıkıldı yurdum,
Seksen yıldır kendim onlara yordum,
Sığınmadım istesem de ölemem.

Bir ana bakarmış doksan yavruya,
Yavru almaz olmuş onu avluya,
İnsanoğlu çiğ sut emermiş güya,
Sığınmadım ağlıyorum gülemem.

Dedim nenem anlat bana derdini,
Ben yapmıştım yıktılar tüm bendimi,
Dedi oğul yerim kendi kendimi,
Sığınmadım gel desende gelemem.

Derdin sordum güllü ile döneye,
Dedi yavrularım saptı eneye,
Bu sene bakamam gelsen seneye,
Sığınmadım sonum nasıl bilemem.

Kızımın yanında kel oldu başım,
Oğlumun yanında zehirdi aşım,
Kapısına bile koymaz gardaşım,
Sığınmadım kuzum diye melemem.

Dedim yavrum gelirsiniz yaşıma,
Ölünce gelmeyin mezar taşıma,
Sığmadım bir yere toprak başıma,
İsterim isterim, ancak ölemem.

Halife oğlum yaz dedi derdim,
Yaylalar yaylardım koyun güderdim,
Hasanım, Ahmedim bakarlar derdim,
Darul acize den öte gelemem.
Halife BOZBAYIR