GÜL
Bırak, ben tutayım gülün dikenli dallarından;
Sen de kokla ey sevgili, doyasıya. Kanar ellerim, kızıldır gülün kırmızısından; Al ellerimi tut, gül olasıya. Kokun olur, buram buram kokar bana çiçekler. Dökülür saçına gökten, iner tüm kelebekler. Yüzünü görse imrenir, kıskanırdı melekler. Gir kalbime, başımdan nur yağasıya. Dola narin kollarını, koşup atıl boynuma; Sarıl ey gül, sarmaşıklar sarasıya. Tüm gerçekliğinle gelip, giriverip koynuma, Sev beni, bir benim yarim olasıya. Karanlığım, zifiriyim, ışıksız bir mahkumum. Belki korkmam karanlıktan, korkutuğumdan suskunum. Ben seni güneşim seçtim, sabahına tutkunum. Gel ömrüme, günüme gün doğasıya. |