BEYAZ GÜLE KARA ŞİİRSana doğru açılan ellerim kadar yumuşak Karakışın körkötürüm gecesi gibi zifiri karanlık, Ve her geçen gün kadar,zor seni anlamak, Sular akıp çoşar,gönlümde köpüklenir beyazlık... Amansız derdimi ne dağlar çeker Ne günler anlar, ne eller bilir, Dudaklarımda sen değil kar çiçeği geçer Ve beyaz güllerine yakılan o kara şiir... Kar suyuna banmış zülüflerin kadar kara Alınyazım kadar beyaz ve bir, Beni karalanmış şiirin mısralarında ara, Aklıma beyaz güllerin parmağıma Bir gelir... Sevdam, sevdan kadar kara ve şirin, En sıcak duygular bilirim güneşindir, Ama o sevdalı kara şiir... Son temenniye açılan beyaz güllerindir... |