Adres Yok KimsesizliğimeKalbini arayan bir adamım Ayaklarıma dolanan bu hayatla, kendi peşimde Kayıp şehirler bıraktın bana Nasıl varırım yeniden o aşk yağmurlarının yıkadığı eve Biliyorum artık adres yok kimsesizliğime... Gülüşünü arayan bir adamım Sevince yabancı, ayrıntıların silikliğiyle kaybolan bu yüzümle Kilit vurdun dudaklarıma Nasıl yanmam ruhumun alevli gömleğinin içinde Biliyorum artık bir gül açmaz küllenen tenimde... Ömrü kanayan bir adamım Yarınsız yüzyılların ortasında, o günlerin yarasıyla Körelmeyen bir bıçak bıraktın avucumda Nasıl kurumam şimdi başı kesik bir ağaç gibi bu şehrin ortasında Biliyorum artık mavi durmayacak gökyüzü üstümde.. |