DOLUYUM YİNE
Hep kendimden bir şeyler koydum kenara
insanları incitmekten korkarak gün doğumu sevdalarda başım dumanlı kum yangını sahillerde martılar limanlarda üzgün deniz vedaları zamansız. Göz bebeklerinde gizli tren rayları, her istasyon köşe taşı bulutlu dert sağanağı her tünel sonrası karanlık masallarda kaldı -samanlık seyran mı ne- ben oldum-olası derdinleyim tek yine. Her yağmurda bir tarafım eksilir -yağmurlu bir güne rastlamıştı gidişin- bir yanım kalmaya taraftar gitmek kolay kalmak hüzün hep insafsız beklemek. Şimdi kuşku anaforlarında yüreğim, telaş içindeyim acılara rehine, kendimden bir şeyler koptu bu akşam üstü, derdinle ve senle dopdolu yüreğim yine... |
çok güzel bir şiir okudum gönül sayfanızdan yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun
saygılar
Bilal YILMAZ52