Acar Bir Sevgiye, Umutları TaşırkenHep seyran eyledin, o ahu gözlerine Aldatıp kandırdın, düşürdün tuzağa sen Vuslatı beklerken, gam çıktı ya yerine Ağlarsın, kırdığın gönülleri bir görsen Bekle tüm özünle, ben zaten yoğrulurum Acar bir sevgiye, umutları taşırken Vefasız kalpte ben, hasretten kahrolurum Çökersin, yaktığın yürekleri bir görsen Benden doğan sevgi, canına kurban derdim Giderken çılgın bir, yürekle çarpmasaydın Kim bilir belki de çarpmadın hiç! Ben erdim Yanarsın, o akan gözyaşımı bir görsen İnsana acınmaz, acınan bilmeyecek Acımak yalnızca, tek Allah’a mahsusken Bil ki; düştüğünde, onlar üzülmeyecek Donarsın, yıktığın canları sen bir görsen Hiç kimse özünü, tadıp anlamadıkça, Kimsenin derdinin, farkına bile varmaz Akıl başa gelmez, dersini almadıkça Şaşarsın, yaptığın, hatayı sen bir görsen Gittiğine göre, sevgiyi Hakk’a verdim Hiç kimse geçmişin, kem halini silemez Onun için de ben, utançtan kanlı terdim Pişman oluşta dön, ne halt yedin bir görsen... (28.06.2012) AZAP... |
saygılarımla
baran cetın