ser'pil...
Kardelen açarken ıssız ve soğuk bir karın kucağında.
Tenine damladı meraklı gözyaşımın umudu asırlardır yanlız olan gövdemin ağırlıgı düştü yorgunluktan dudaklarından dökülecek iki kelime uğruna hayallere.. Hata yapmaya elverişli bir bakış kıskacında tanımaya çabaladığım kalbinin sıcak ormanında ki.. Kırmızı başlıklı kız hikayesine benzer birşey değil asla umuda yelken açan yüreğinin sığındığı her liman’da.. Rüzgarın savurduğu saçlarını tutup rapunzel kalelerini feth etmek istercesine savaşan bir mecnun civan mertliği.. Bu içimdeki deliliğin gizemi güneş sensin oysa ki! Eritip,küle çevirmen için bir a demen yeterli ay’da cesaretini senden alıp serpil’im güzelleşti yıldızlar takıp takıştırdı kurdeleli omuzlarına aşkk sanırım bizi küstürdü çünkü solmaya niyetli avucunda ki akasya... |