RUH OTOPSİSİ
Gözlerim soyar ruhumu bir çırpıda
Benden ne var ne yok dökülür ortaya, Yalnızlıklar, Korkular, Umutlar, Pişman oluşlar, Bir de tüketilmiş aşklar, Dağılıp havaya, kanatlanırlar sana. Bir üşüyüş ki kanı donduran Ruhları ebedi susturan Sarıverir bedenimi. Susarım o lahzada Susarım çaresizce Küserim bakışlarına, Sana, Gözlerime Ve dünyaya… Gözlerim ah çocuk gözlerim, Öğrenemedin sır saklamayı, Her bakışımda ruhumu ele verdin. Gözlerim; Hayalet ruhumun, Kimsesiz, hoyrat ruhumun otopsisi gözlerim. İşte bu yüzdendir ki ben hep sizleri gizlerim. Emel Albayrak |
sevgilerimle,