Biraz kül biraz duman..
Beni sevdim diye hasretle bitkinim,
didik didik yolunan benim yüreğim. Eylül yağmurlarından geçiyor gözlerim. Bende güneşi özlerim, bağırsamda dinlemez beni kaderim. Ahşab bir ev oldu yüreğim. bacasından kara duman olur tüterim Hayat bildiğini okurken, ben sessizce dinlerim. Bir gün kadar kısadır sözlerim, bir asır kadar uzundur sevda peliğim. Bilirim..gönül verdiğim her deyimi, boş faturalarla öderim. Ah! keşke, keşke, hiç gözlerinde uyumasaydım. ağac kuytularında, bir baykuş gibi, uykularında nöbet tutmasaydım. Senin için yanıp, alevlerin içinde üşüyen kül olmasaydım. Gönlümün en güzel yerindeydin, güneş somona seninle doğardı, denizin yüreğine mavi halı sererdi, Yüregimden gittin gideli, dönmüyor yıldızlar geri, karardı dizelere ilhamın sesi, sustu..söylemiyor sevda bestesi..Şengül K T |
baran cetın