Kandırdı BeniBir güzele meyil verdim, Al ile kandırdı beni. Salınıp bağına girdim, Gül ile kandırdı beni. Ben yayandım oysa atlı, Ben yorgundum o takatli, Konuşurken tatlı tatlı, Dil ile kandırdı beni. Yürüyordum köşe bucak, Birden bire açtı kucak, Dönmezdim yolumdan ancak, Gel ile kandırdı beni. Oy benim kaynayan döşüm, Yine yana düştü başım, Gelir derken pişmiş aşım, Yal ile kandırdı beni. Bakışları sandım sırat, Gözleri var yetmiş karat, Demiştim Sakarya, Fırat, Nil ile kandırdı beni, Hüdai’yim nedir bu iş, Gördüm yine kara bir düş, Bekliyordum yanıma eş, Kul ile kandırdı beni. 16.06.2012 Kütahya |
Oy benim kaynayan döşüm,
Yine yana düştü başım,
Gelir derken pişmiş aşım,
Yal ile kandırdı beni.
merhaba hocam ustaların şiirlerini eleştirme gibi bir alışkanlıgım yoktur ama sadece fikrimi söyleyecegim
yal ile kandırdı beni'' aslında şiirin en güçlü yeri burası . ama san ki diğer ayaklardan da güçlü olmasına rağmen akıcılıgı zayıflatmış gibi sadece bence dedim bir başkası için de benim görüşüm yanlış olabilir sevgiler saygılar kardeşin hazani