Unutmaya Geciktik !Tütün makamında söylenen alkolik şarkılara sordum seni Sarhoş bir şiirin mürekkebi isyan etti kalemime Çift görüyordum sevdiklerimi, Çift okuyordum "seni seviyorum" kelimesini Yüreğimde arabeske meyilli bir çocuk, Lanet etti okumayı ilk söktüğü güne Tutamıyor yazması geldiğinde kendini, Sökemiyor ayrılması geldiğinde yüreğinden sevgisini… Bulutların doğum gününde tanıştım yağmurla İçinde kelebeklerin intihar ettiği, Varoş mahallelerin sokak lambalarını şemsiye yaptım korkularıma. Gökten aşk yağdı, kimse ellerimden tutmadı! Sen olsaydın, Yetmeyecekti yağmurun gücü aşkı ıslatmaya… Şimdi bir tek şey yetiyor canıma Yalnızlık!... Bir bilsen Yokluğunda ne kezzaplar döktüm yüreğine Benim gibi yan diye Ne küfürler edip, ne tövbeler ettim Önce kör ettim gözlerini, sonra gözlerimi verdim Ve gittiğinden beri, kimi beklediysem hep sen geldin! Ne olur, Bana seni unutmayı öğret Önce gözlerini sök yüreğimden, sonra düş düşlerimden. Bir insanı sevmeye yetecek kadar yakışıklı, Bir nefretten ders alacak kadar merhametli değilim… Kurtulamıyorum Üzerine basa, basa yürüdüğümüz günahlardan. Adına kurulmuş bir ülke kanıyor yüreğimde. Biraz ekmek, birazda düş kırığıydı düşürdüklerimiz! Geciktik artık. Ayrılmayı istesek de Hiçbir işe yaramayacak düşündüklerimiz… |
kaleminiz hiç susmasın
saygılarımla - şirin elvan