Ah benim kırmızı kaplı defterim,
Bilsen sayfalarının arasında kimleri gizlerim.
Sevdiklerim,sevdiğimi söyleyemediklerim,
İnanıp yüreğimi ayaklarına serdiklerim,
Hasretleriyle bonumu büktüklerim...

Ya da,
Tam ihtiyacım olduğunda yarı yolda kaybettiklerim...

Bilirim sen de muzdaripsin yükünden,
Kimi gördüysem koydum heybene düşünmeden,
Seni de kendime benzettim istemeden,
Yaktım,yıktım,üzdüm zaman zaman,
Hakkını helal et,kusuruma bakma,
Oldu bir kere bilmeden...

Değer mi değmez mi hiç aklıma getiremedim,
Hem yüreğimde,hem sayfalarının arasında olur olmaza yer verdim...

Şimdi,
Zaman o zamanmış...

Gerçek yüzler bir bir meydana çıkıyor,
Maskeleri düşüp emelleri görünüyor,
Sevgileriyle sırlanmış yüreğimin,
Bilsen nasıl nasıl ağırına gidiyor,
Bu hızlı çöküşlerin ardından yaslarını tutuyor...

Sen,
Tek bir hamleyle,
Benim cesaret gösterip atamadıklarımı,
Gönlümün derinlerine kazıyıp sökemediklerimi,
Bir türlü sırtımı dönüp gidemediklerimi,
Sevdiğim sevmediğim her kim var ise,
Tek tek sayfandan çıkart,
Nereye istiyorsan oraya at...
Onların izini taşıyan seni de istemiyorum artık,
Al kendini de,
İster yırt,
İster yak...

Artık,
Acım da dinsin,
İçimdeki ateş de sönsün,
Ne me lazım...
Ne halleri varsa görsün....


ÇİMDİK 17.06.2012