seni seviyorum
Ettiğin vaat üzerine
varımı yoğumu serdim önüne birinci sınıf aşk istedim senden niye bu gördüğüm üçüncü sınıf muamele kasvetli bir his çökmekte üzerime yutkunmakta güçleşti göz kapaklarım kapanıyor aheste aheste kelimelerden köprüler kurmaya çalışıyorum fakat yok mühendisliğim yolun başında kalıyorum koşarda dili damağı kurur ya insanın işte öyle kuruyorum kovalıyor kaderim koşuyorum kazam oluyor bakışların yakalanıyorum şehadet getirir gibi son nefeste “seni seviyorum” |