Belki
Ben seni sabah yelinde çay içmek gibi
Ben seni Ezan okununca kalkıp uyuyamamak gibi Ben seni dostluktan kardeşlikten bahsedince içimin ısınması gibi Ben seni adam gibi sevdim. Baktım ki artık yok benim sevgilim Baktım ki olmamış zaten hiç Uğruna neler verebileceğim kız beni hiç sevmemiş. Umutlarım hala tükenmedi. Ben seni sevmeye utanırken Ben yanına gelmeye titrerken Ben adının söylendiği yerde kendimi tutamazken Sen beni terk eyledin. Sen gittin Ben bittim Sen terk ettin Ben fark ettim Olsun yine de, seveceğim. Olsun yine de bekleyeceğim, Bir umut belki seversin diye. Belki, belki, belki, bunlarla geçti ömür |